Be is the beginning of…

21

MEI 2016

Eén van mijn stokpaardjes is dat je pas werkelijke verbinding kunt maken als je dat doet vanuit je identiteit. Als je in verbinding staat met jezelf, kun je van daaruit verbinding zoeken met de ander. Verbondenheid begint dus bij een goed besef van zijn: ik ben.

God versus mens

Als we willen leren om gewoon ‘te zijn’ zullen we aandacht moeten besteden aan de verhouding tussen God en mens. Paulus spreekt hierover, wanneer hij aan het Griekse volk uitlegt wie God is: “Wat u vereert zonder het te kennen, dat kom ik u verkondigen. De God die de wereld heeft gemaakt en alles wat er leeft, hij die over hemel en aarde heerst, woont niet in door mensenhanden gemaakte tempels. Hij laat zich ook niet bedienen door mensenhanden alsof er nog iets is dat hij nodig heeft, hij die zelf aan iedereen leven en adem en al het andere schenkt. Uit één mens heeft hij de hele mensheid gemaakt […] Het was Gods bedoeling dat ze hem zouden zoeken en hem al tastend zouden kunnen vinden, aangezien hij van niemand van ons ver weg is. Want in hem leven wij, bewegen wij en zijn wij. Of, zoals ook enkele van uw eigen dichters hebben gezegd: “Uit hem komen ook wij voort.”” (Handelingen 17 vers 23b-28, NBV).

“Be is the beginning of: belonging, believing, behaving…”

Durf jij gewoon te zijn?
Foto: freeimages.com

Oftewel: het begint allemaal met gewoon zijn. Niet meer, niet minder. Toevoegingen zijn niet nodig. Ik ben. Want vanuit wie je werkelijk bent – je identiteit – ontstaan relaties, kun je geloven, en komt je gedrag voort. Het klinkt makkelijk.

Maar zo makkelijk vinden we het niet. We hebben de neiging om achter dat ‘ik ben’ andere uitspraken toe te voegen. We zoeken onze identiteit in wat anderen van ons vinden, in wat we presteren of in wat we hebben. Of juist in wat we niet hebben. Hoe kunnen we dit loslaten? Hoe komen we terug naar dat gewoon zijn? Misschien vinden we het antwoord wel in het eerste advies van de oude wijze man: wees stil en weet dat ik God ben.

In de ontmoeting met onze Maker leren we dat we beloved zijn: onvoorwaardelijk geliefd. Alle angst verdwijnt doordat we Zijn liefde ervaren. Op het moment dat we stil worden en stoppen om onze waarde te bewijzen, komen we tot de ontdekking dat God onvoorwaardelijk van ons houdt. Dat het veilig is om ons niet meer te verbergen allerlei uitspraken over onszelf. In de ontmoeting met God leren we dat wat Hij over ons zegt waar is. Die waarheid maakt ons vrij. Vrij om tezijn. Heerlijk.

Jason vond het een mooi advies, maar doorgrondde het niet. Dat kwam later pas. Hij leerde God beter kennen. Hij ontdekte dat het mogelijk was om in Gods aanwezigheid tot rust te komen. Daarover schreef hij één van mijn favoriete liederen: In Your presence (open).

Oftewel: het begint allemaal met gewoon zijn. Niet meer, niet minder. Toevoegingen zijn niet nodig. Ik ben. Want vanuit wie je werkelijk bent – je identiteit – ontstaan relaties, kun je geloven, en komt je gedrag voort. Het klinkt makkelijk.

Maar zo makkelijk vinden we het niet. We hebben de neiging om achter dat ‘ik ben’ andere uitspraken toe te voegen. We zoeken onze identiteit in wat anderen van ons vinden, in wat we presteren of in wat we hebben. Of juist in wat we niet hebben. Hoe kunnen we dit loslaten? Hoe komen we terug naar dat gewoon zijn? Misschien vinden we het antwoord wel in het eerste advies van de oude wijze man: wees stil en weet dat ik God ben.

In de ontmoeting met onze Maker leren we dat we beloved zijn: onvoorwaardelijk geliefd. Alle angst verdwijnt doordat we Zijn liefde ervaren. Op het moment dat we stil worden en stoppen om onze waarde te bewijzen, komen we tot de ontdekking dat God onvoorwaardelijk van ons houdt. Dat het veilig is om ons niet meer te verbergen allerlei uitspraken over onszelf. In de ontmoeting met God leren we dat wat Hij over ons zegt waar is. Die waarheid maakt ons vrij. Vrij om tezijn. Heerlijk.

Jason vond het een mooi advies, maar doorgrondde het niet. Dat kwam later pas. Hij leerde God beter kennen. Hij ontdekte dat het mogelijk was om in Gods aanwezigheid tot rust te komen. Daarover schreef hij één van mijn favoriete liederen: In Your presence (open).

‘In Your presence all fear is gone. In Your presence is where I belong.’

Dus: zoek zijn aanwezigheid. En hoor de grote “Ik ben” (Jahweh) tot je spreken. In het besef van Zijn liefdevolle aanwezigheid is het veilig om te voorschijn te komen.

Cover-GroeiMagazineDit artikel verscheen eerst in GroeiMagazine 3 van 2016. Een uitgave van de Internationale Bijbelbond die ieder kwartaal de Bijbel laat spreken over een onderwerp dat raakt aan het leven van elke dag. Bekijk hier het oorspronkelijke artikel in pdf-vorm.

2 Reacties

  1. Josje Bakker

    “Be is the beginning of: belonging, believing, behaving…”

    Inspiratie wekt inspiratie -dank je wel!
    Josje H. Bakker

    Explosief Inzicht:
    T h e B i g B e (i) n g i n É É N

    Ik ben
    een menselijk wezen.
    Een human
    being.
    En
    het helpt om te beseffen
    dat ik geen
    doing
    ben.

    Geen “human doing”, terwijl
    ik best veel dingen doe.
    Want in het Zijn behoor ik
    ‘t ultieme Being toe.

    Belonging kan ik inzien,
    geloven dat
    ik ben
    …….,
    gedragen
    door een wonder:
    dat ik
    THE B e i n g
    ken.

    josje

    Antwoord
    • Jan Willem Janse

      Heel mooi Josje, dank!

      Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Kan ik jou helpen groeien in werkelijke verbinding?